Καταιγιστικές είναι η εξελίξεις στην υπόθεση της Αμαλίας Νικολοπούλου, η οποία αγνοούνταν από τις 13 Οκτωβρίου 2021. Η σορός της, εντοπίστηκε έπειτα από τέσσερα χρόνια μέσα σε σπηλαιοβάραθρο βάθους σχεδόν πέντε μέτρων, στη Ρευματιά Μελιγαλά, μετά από ανώνυμη πληροφορία που έφτασε στην εκπομπή Φως στο Τούνελ.
Σύμφωνα με όσα παρουσιάστηκαν στην εκπομπή, άτομο με γνώση της περιοχής επικοινώνησε αργότερα με τις Αρχές, υποδεικνύοντας συγκεκριμένη τοποθεσία, γνωστή στους ντόπιους ως «Σπέλα», στην ορεινή ζώνη ανάμεσα στη Ρευματιά και τη Μάλθη. Ένα σημείο εξαιρετικά δύσβατο και πρακτικά απροσπέλαστο. Εκεί, όπως είπε, βρίσκονταν οστά που «μοιάζουν ανθρώπινα».
Στο σημείο μετέβησαν αστυνομικοί, ιατροδικαστής και ειδικά συνεργεία, τα οποία εντόπισαν τη σορό σε δεύτερο εσωτερικό χώρο του σπηλαίου, σε βάθος περίπου τεσσάρων έως πέντε μέτρων.
Το σημείο χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα δύσβατο· η διαδρομή απαιτεί περίπου 2,5 ώρες ανάβασης, γεγονός που εγείρει ερωτήματα για το πώς η γυναίκα βρέθηκε εκεί. Τόσο κάτοικοι της περιοχής όσο και ο βοσκός που είχε εντοπίσει στο παρελθόν ρούχα της αγνοούμενης τόνισαν ότι η πρόσβαση είναι δυσχερής ακόμη και για έμπειρους ορειβάτες. Τα ρούχα της είχαν εντοπιστεί τρεις μήνες μετά την εξαφάνιση, διπλωμένα και τοποθετημένα περίπου 500 μέτρα μακριά, ενώ το ταγάρι της βρέθηκε τρία χρόνια αργότερα στην αυλή του σπιτιού της.
«Για μένα είναι αδύνατο να φτάσει κάποιος μόνος του εδώ. Για να βρεθεί κανείς σε αυτό το σημείο, θα έπρεπε να υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος. Ακόμα κι αν γνώριζε την περιοχή, η διαδρομή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και δύσβατη. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα ερχόταν μόνη της»
Η σορός της Αμαλίας Νικολοπούλου δεν εντοπίστηκε στο στενό και σκοτεινό στόμιο του βάραθρου αλλά σε εσωτερικό δεύτερο χώρο του σπηλαίου . Η θέση στην οποία βρέθηκε – ύπτια και σε άμεση επαφή με το έδαφος – οδήγησε στην εκτίμηση ότι η αποσύνθεση φαίνεται να ξεκίνησε στο συγκεκριμένο σημείο. Ωστόσο, εξετάζεται σοβαρά και το ενδεχόμενο η γυναίκα να μεταφέρθηκε εκεί μετά τον θάνατό της από κάποιους που ήθελαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος της. Ο βοσκός που οδήγησε το συνεργείο στο σημείο δήλωσε ξεκάθαρα πως θεωρεί αδύνατο μια ηλικιωμένη γυναίκα να έφτασε εκεί μόνη της.
«Για μένα είναι αδύνατο να φτάσει κάποιος μόνος του εδώ. Για να βρεθεί κανείς σε αυτό το σημείο, θα έπρεπε να υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος. Ακόμα κι αν γνώριζε την περιοχή, η διαδρομή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και δύσβατη. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα ερχόταν μόνη της. Δεν υπάρχει ούτε ένα μονοπάτι εδώ τριγύρω, να πεις πως το ακολούθησε και έπεσε κατά λάθος στη σπηλιά. Με τίποτα… δεν μπορώ να το εξηγήσω».
Ο βοσκός που συνόδευσε το συνεργείο δεν μπορούσε να πιστέψει όσα έβλεπε. Επέμενε ότι ήταν αδύνατο να φτάσει εκεί μόνος του κάποιος, πόσο μάλλον μια ηλικιωμένη γυναίκα. Η απόσταση ανάμεσα στα σημεία όπου είχαν βρεθεί τα ρούχα, το ταγάρι και η σορός, δημιουργούσε ένα παζλ που έμοιαζε να έχει στηθεί μεθοδικά. «Σαν να μιλάμε για κάποιον σπηλαιολόγο – ερευνητή. Τα ρούχα της τα είχα βρει στην αντίθετη κατεύθυνση, πεντακόσια μέτρα παραπέρα. Όλα αυτά δεν εξηγούν πώς βρέθηκε εδώ. Ειλικρινά, το θεωρώ άλυτο πρόβλημα. Πέρασα από το σημείο, έψαχνα τα βράχια, μήπως είχε εγκλωβιστεί κάπου… Αλλά όχι στις τρύπες. Μέσα σ’ αυτές, πώς να μπει άνθρωπος;…»
Το ίδιο υποστηρίζουν και κάτοικοι της περιοχής, κάνοντας λόγο για ένα σημείο που αποφεύγουν ακόμη και έμπειροι ορειβάτες. Ο πρώην πρόεδρος του μικρού χωριού Ρευματιά, εμφανώς συγκλονισμένος δήλωσε στο «Τούνελ»: «Τουλάχιστον βρέθηκαν τα οστά της… Μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια αγωνίας και αδιάκοπης αναζήτησης. Κανείς όμως δεν μπορεί ακόμη να πει με σιγουριά τι ακριβώς συνέβη. Είναι πολύ περίεργο να εντοπίζονται εδώ. Η περιοχή είναι εξαιρετικά δύσβατη· εμείς χρειαστήκαμε δύο ώρες για να φτάσουμε. Σκεφτείτε πόσο αδύνατο θα ήταν αυτό για μια ηλικιωμένη γυναίκα. Μεγάλο μπέρδεμα… Αλλού βρέθηκαν τα ρούχα της, αλλού το ταγάρι της και αλλού η ίδια. Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς ο κυνηγός που ειδοποίησε την αστυνομία εντόπισε το σημείο. Εμείς έχουμε ψάξει σπιθαμή προς σπιθαμή εδώ πάνω και δεν είχαμε δει ποτέ αυτή την τρύπα. Δεν αποκλείεται κάποιος να τη μετέφερε εκεί. Όλα είναι πιθανά…».
Τι αποκαλύπτει τεχνικός σύμβουλος για τη σορό της Αμαλίας Νικολοπούλου
Αυτοψία πραγματοποίησε και ο ιατροδικαστής – τεχνικός σύμβουλος της οικογένειας της γυναίκας. Όπως περιγράφει: Στο σημείο που βρέθηκε η σορός πήγα ο ίδιος για να κάνω την αυτοψία μου. Ήταν άκρως δυσπρόσιτο και ορεινό. Η άνοδός μας ήταν κάθετη και δύσκολη. Πραγματικά απορώ πώς αυτή η ηλικιωμένη γυναίκα βρέθηκε εκεί από μόνη της, αν τελικά αποδειχθεί αυτό.
Στην περίπτωση που είχε γλιστρήσει από πάνω, όπως ακούγεται, θα είχαμε άλλη εικόνα στη σορό. Μιλάμε για ύψος. Εμείς στο σημείο που ήμασταν κρατούσαμε ο ένας τον άλλο για να σταθούμε όρθιοι. Η σπηλιά έχει ύψος πάνω από τέσσερα μέτρα. Αν έπεφτε θα είχε κακώσεις σε όλα τα οστά.
Στο σπήλαιο που βρέθηκε, υπάρχει ένας φεγγίτης στο πάνω μέρος, μία τρύπα. Ακόμη και αν έχασε την ισορροπία της και έπεσε, που το θεωρώ πάρα πολύ δύσκολο να συνέβη, την πορεία του σώματός της θα ανέκοπταν μεγάλα βράχια.
Για το ενδεχόμενο μεταφοράς της εκεί, είναι πολύ δύσκολο να έγινε από ένα μόνο άτομο.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο να εξετάσουμε περαιτέρω τα ευρήματα που έχουμε, με τεχνικές όπως αυτές που εφαρμόζονται στα εργαστήρια ιατροδικαστικής – ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης.
Το μακάβριο εύρημα
Η γυναίκα βρέθηκε να φορά πράσινη μπλούζα, πράσινη ζακέτα και το νυχτικό της. Στο ένα πόδι υπήρχε παπούτσι, ενώ το άλλο παπούτσι εντοπίστηκε λίγα μέτρα πιο πέρα και χωρίς κορδόνι. Πάνω της υπήρχε μια κάλτσα δεμένη σαν αυτοσχέδιο πουγκί, μέσα στην οποία βρέθηκε μικρό χρηματικό ποσό.
Από το σημείο, όμως, έλειπαν η φούστα και το παντελόνι της. Τα συγκεκριμένα ρούχα είχαν εντοπιστεί από βοσκό μόλις τρεις μήνες μετά την εξαφάνισή της, διπλωμένα και τοποθετημένα σε διαφορετικό σημείο της ορεινής περιοχής.
Το ταγάρι της γυναίκας δεν βρέθηκε στη σπηλαιοπηγή. Είχε εντοπιστεί τρία χρόνια αργότερα στην αυλή του ίδιου της του σπιτιού – ένα εύρημα που παραμένει ανεξήγητο και ενισχύει το σενάριο εμπλοκής τρίτου προσώπου.
Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται και στο κάταγμα στο δεξί της χέρι, λίγο πάνω από τον καρπό. Οι ειδικοί καλούνται να διαπιστώσουν αν πρόκειται για τραυματισμό που προηγήθηκε του θανάτου, αν συνέβη τη στιγμή εκείνη ή αν οφείλεται σε μεταγενέστερη φθορά.
πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου